Historia Pucka

28 lutego 2013r.

HISTORIA I ROZWÓJ PRZESTRZENNY PUCKA Na wysokim brzegu Zatoki, zwanej przez miejscowych Kaszubów Małym Morzem, Puckim Wikiem lub Pucką Kałużą, leży stare rybackie miasteczko Puck. Jego charakterystyczna sylwetka, z niewielkim portem i piętrzącą się ponad dachami domów bryłą gotyckiego kościoła, zachwyca każdego, kto choć raz przemierzył trasę z Gdańska na Półwysep Helski. Tę malowniczość zawdzięcza miasto swemu położeniu na wysoczyźnie morenowej zwanej Kępą Pucką. Ową Kępę, stanowiącą część Pobrzeża Kaszubskiego, od północy i południa ograniczają podmokłe pradoli-ny dwóch rzek — Płutnicy i Redy — mających swe ujścia w Zatoce. Pierwsza z nich: Płutnica — według etymologów — dała swoją nazwę miastu zapisywaną w dokumentach jako Puyczk, Puzch, Putzc, Puczk, Pucz, Puczsco, Pucze, Puczker, Puwczig, Pawezk, Pa-uczike, Powczik, Putzig. Kwestia pochodzenia nazwy tej rzeki nie jest jednak do dziś rozstrzygnięta.